Од време на време, некои европски или светски институции на она што го нарекуваме меѓународна заедница ќе нн испратат експерти за определено подрачје, коишто, заедно со нашиве домородни, ќе фатат да нн солат памет за нешто. Некогаш е тоа правната држава, друг пат демократијата, трет пат трговијата со дроги. Последниот пат (во Амфитеатар I на Правниот факултет во Скопје) тоа беше “Имплементацијата на стандардите на Обединетите нации и правата на националните или етничките, религиозните и јазичките малцинства”.
Љубезно поканет, се одзвав и отидов на собиров, во надеж дека и самиот ќе може да кажам нешто од она што ми лежи на срцето. Собирот, меѓутоа, беше замислен како збир од излагања на определени експерти (“говорници”), а имаше и “панел дискусија, водена од д-р Тој и тој, во која учествуваат говорниците”. До мој настап можеше да дојде, евентуално, само по милоста на д-р Тој и тој, а јас ваков вид привилегии не сакам, па си отидов не чекајќи на неговата милост.
А сакав овој пат да проговорам за Адолф Хитлер и за некои негови идеи. На пример, за неговите славни зборови: “Ние не можеме да ја делиме историјата на Германците во Германија, Австрија, Чехословачка, Швајцарија, Унгарија, Русија, Југославија. Ние зборуваме за германска историја...”
И за тоа како се обиде (со мило или со сила!) да го обедини тој единствен и неделлив народ од наброените држави. Со тоа историјата на Германците доби уште една светска војна (а и ние со нив!), беа сотрени стотина милиони (кое германски кое негермански) души, разурнати неброени градови и села, уништени безбројни и непроценливи културни добра. За, на крај, да дојде до распарчување (првин на четири, а потем на два дела) и на она парче земја што до него се нарекуваше Германија.
Се разбира Хитлер е негативна историска личност, а неговите идеи се чист нацизам, нешто најдолно, што успеала да го изнедри човековата мисла. И тоа е, се разбира, за осуда. Има држави во кои дури и кривично се одговара за пропагирање на вакви идеи, за вакви и слични нацистички испади. Освен во Македонија, таа чудесна “оаза на мир и сожителство”!
Ете, пред некој ден, во независен ДНЕВНИК (а веројатно и во некој зависен државен весник) можеше да се прочита изјавата на Хитлер, во интерпретација на г. Ениз Беџети (ни повеќе ни помалу туку советник во Педагошкиот завод на кутра Македонија!), приспособена на нашиве прилики:
“Ние не можеме да ја делиме историјата на Албанците во Република Албанија и во Република Македонија. Ние зборуваме за албанска историја!”
Тоа што г. Беџети никогаш не ги почувствувал благодетите на владеењето на Енвер Хоџа, неговите цакани бункерчиња, неговата мошне опиплива хуманост, нема никакво значење. Г. Беџети сака неговите синови и ќерки, неговите внуци и правнуци да ја учат таа историја, а не историјата на земјата во која се родиле и во која, ако даде Господ (или Алах, сеедно), еден ден и ќе умрат. Велам “ако даде Господ”, зашто поради настојувања да се реализираат вакви и слични наумничави идеи (во Босна, да речеме) луѓето не само што не може да умрат таму каде што се родиле, туку не смеат да појдат и да си ги видат гробовите на своите блиски, дури и кога тие се наоѓаат на територијата на нивните сојузници (Хрватите!). За оние на српска територија и да не зборуваме!
Ете, за ова сакав да проговорам пред учените претставници на меѓународната заедница и да ги прашам: зошто имаат двојни аршини за едни исти појави. Зошто ваквите бладања на Хитлер и на нему слични се интелектуални блујавици, недостојни за човекот на цивилизирана Европа, а истиве идеи, застапувани од албански советници, се - борба за национални права?
И уште нешто сакав да прашам: во чл. 65 ст. 4 од Уставот на (правната држава!) Република Македонија пишува дека “на пратеникот може да му биде одземен мандатот (...) за неоправдано отсуство од Собранието повеќе од шест месеци”, но не и ако е, случајно, Албанец! Г. Арбен Џафери, да речеме, веќе 11 месеци си игра мајтап со тоа исто Собрание, а ова, од причини разбирливи само во “оазата на мирот и на сожителството” со уште го држи на списокот на пратеници. Веројатно го водат - на породилно отсуство! Можно ли е ова кај вас, велеучени господа?
Еден друг господин од истава “националност” неодамна de facto и de jure доби и друга националност (стана државјанин на Република Албанија, со што правно гледано емигрираше од Македонија!). Ова, сепак, не н пречеше на владата на “оазата на мирот и на сожителството” да го направи министерски заменик на оваа, а не на онаа негова, единствена, неделлива држава со единствена историја!
Можно ли е тоа кај вас, господа од меѓународната заедница, сакав да ги прашам. Или, да речеме, може ли кај вас некој да не н плаќа даноци на државата, а да бара таа да му ги почитува колективните права (какви што не почитува една Франција, на пример). Можно ли е некој да ви го бојкотира пописот (заснован врз закон и санкциониран со закон), а да ги бара сите права во земјата и уште некои други, згора на тоа? Може ли една партија да го повикува своето племе на кршење на законите на земјата, а вие да не ја третирате како отпадник од законот? Или дури да куе оружени заговори против вашата држава, а вие сепак да ја земате за коалиционен партнер во владата? Може ли кај вас некој да си игра мајтап со вашето знаме, со вашата химна, да истакнува знаме на друга држава, да интонира (и да стои мирно под звуците на) химна на една друга држава, и притоа, катаден, да плаче дека за него и за кутрите негови нема правда во оваа земја, е нема правда...
Но, во еден момент ми се згади од со и си отидов. Та зарем овие (и сите други) господа не го знаат ова, зарем не го гледаат сево ова? И што фајда, ако ги прашам? Сега му е мајката да нн ги трупнат сите Албанци избегани во Германија, Шведска, Норвешка и во мајчина им... Независно од тоа дали биле наши или српски граѓани (впрочем, од нивна гледна точка, тоа и нема никакво значење: Албанецот си е Албанец, па не смее да се ситничави околу тоа дали е од тука или од таму). А ние, ние после нека си кршиме глава со нив. Тие господа и така нема да живеат тука, а во секое време ќе повелат да дојдат и да нн одржат по некој семинар за заеднички живот во етнички нехомогени држави! Ете пат да станеме Швајцарија!
ДНЕВНИК (I,73,12)
No comments:
Post a Comment