ТИ ЗБОРУВАМ ЌЕРКО - СЕТИ СЕ СНАО!

Имам лошо мислење за способноста на екс-самоуправно-социјалистичките професори по право да прочитаат нешто и тоа да го разберат. Таму некаде во далечната 1983 година бев напишал еден состав за политичката делинквенција во Југославија. Тој што, евентуално, сака да види како читаа некогаш тие професори (од кои редовно се регрутираа/т министри во македонските влади) нека ја прочита мојата сотија СТРУЧЕН ТРУД, што повеќе од една година собира прашина по скопските (и не само скопските) книжарници. Таму (на стр. 79) вака се опишува тоа нивно читање (и разбирање):
“... десет доктори на науки (и една магистерка) полни четири часа без прекин се чудеа и исчудуваа над тоа што би требало да значи оваа реченица, а што онаа. Со што ќе изговореа беше толку исколчено, толку далеку од смислата на моите зборови, што, во еден миг, физички се стресов од страв за мојата земја и за мојот народ: не е можно сите овие луѓе (столбови на нашето самоуправно социјалистичко општество!) да се толку глупави та навистина ништо да не разбрале?”
Во меѓувреме бидна што бидна: какви столбови - таква држава! Нашето самоуправно социјалистичко општество се урна како кула од карти, но, за чудо, не и неговите носечки столбови: и покрај со, врз професорите и денес се потпира “младата македонска демократија”. (По со што се случи, секој нормален народ ќе изразеше барем малу сомнение во интелектуалната, а особено во моралната, сила на тие негови носечки “столбови”, но не и македонскиот: за него, изгледа, познатото зло е помало од непознатото. И така, професорите останаа во сите влади од Независноста наваму).
Поводот за овие редови, меѓутоа, е еден сосема поинаков феномен: ќе се обидам на читателот да му предочам како еден универзално употреблив столб на власта (професор по историја на државата и правото, уставотворец, министер за одбрана, па министер за правда, а за малу и министер на полицијата) го чита и го разбира своето сопствено писание: Уставот на Република Македонија (УРМ)!
За да нема ни можност од недоразбирање ќе цитирам од збор до збор што напишал таму почититуваниот џентлмен: “Собранието одлучува за распишување на референдум за одделни прашања од својата надлежност со мнозинство гласови од вкупниот број пратеници.” (чл. 73 ст.1 УРМ) Изразот “за одделни прашања” значи само едно: за сите прашања што му се ставени во надлежност, а едно од тие прашања е и самораспуштањето (чл. 63 ст.6 УРМ).
Со оглед на тоа што “мнозинството од вкупниот број пратеници” треба да бидат пијани (или дрогирани) за да гласаат против себе и својот интерес (за своето самораспуштање!), во недостиг на друг механизам да се изнуди ваква една одлука, истиов господин во Уставот предвидел можност тоа да го побара кој и да е граѓанин на Македонија (quivis ex populo!): “Собранието е должно да распише референдум кога предлог ќе поднесат најмалку 150.000 избирачи” (чл. 73 ст. 3 УРМ).
А бидејќи во оваа земја е дозволено со што не е експлицитно забрането, граѓаните имаат право преку референдум да побараат и самораспуштање на парламентот! Ова го побара импресивен број граѓани (повеќе од 200.000!), што и само за себе зборува за омиленоста на нашите СДСМ-овци среде гласачкото тело, па сепак нашиот уставотворец е категоричен: “За предвремени избори референдумот не важи!” Потем, чириба-чирибу! и нашиот научник во поткрепа на толкувањето на сопствениот состав посегна по уставите на САД, Канада (!?).
Инаку, Советот на Европа знае за барањето што треба да се решава кај нас, а беше запознат и со нашата регулатива, така што мислењето на СДСМ-партиски овластениот толкувач (дека тој “не би можел да го чита поинаку Уставот на РМ”) е произволно. Свесен за ова, творецот-толкувач вели “Под претпоставка и да го чита поинаку и да заклучи дека Уставот дава шанса за распишување референдум за предвремени избори, мислењето на оваа институција има само карактер на мислење и не е облигатно за Македонија.” (Јас би рекол “облигаторно”, зашто зборот “облигатно” има поинакво значење, но, нејсе!) И ова е единствената точна работа во искажувањата на нашиот министер-толкувач.
Само, во Советот на Европа велат и нешто друго: на Македонија н беше мошне важно да стане и таа стана членка. За разлика од Европската унија, која што нема одредби за исклучување од членство, Советот на Европа ги има и ги практикува (да потсетиме дека еднаш, и тоа не така одамна, од Советот на Европа беше исклучена Грција!). Ова, за чудо (или не?), нн го рекоа на прашањето “А што ако нашата власт се обиде да го изигра сопствениот устав?”, притоа ветувајќи дека добро ќе внимаваат тоа да не се случи (“Имаме доволно експерти за уставни прашања, а и за мониторинг!”, рекоа, иако ние во тоа воопшто не се сомневавме). . Притоа, онака патем, потспомнаа дека се непријатно изненадени од фактот што Македонија не го исполни условот кој н беше поставен при приемот во Советот на Европа и со уште не ја ратификувала Конвенцијата за човекови права и Протоколот бр. 1 кон оваа конвенција. Не ми е јасно што сакаа со ова потспомнување, освен ако не постапуваа според онаа народната: “Ти зборувам ќерко - сети се снао!”
Јас, еве, го реков тоа што нн го кажаа, а “снаата” може да постапува како што сака. Само да знае: и држави посилни од FYROM ги почитуваат мислењата на Советот на Европа и нејзиниот Суд за човекови права.

ДНЕВНИК (I,37,12)